Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2010

Athensville στο Esquire

Εικόνα
Tι χαρά, email απ' το esquire για να μιλήσω για το μπλογκ. Υπέθεσα σαν προαπαιτούμενο τη σέξι φωτογράφιση: πάραυτα στρώθηκα, φιλήδονες πόζες στον καθρέφτη, 3 σωληνάρια veet για φουλ αποτρίχωση. Καταλαβαίνετε την απογοήτευση όταν προτίμησαν τελικά την εθνική μας Λολίτα για εξώφυλλο. Παρ' όλα αυτά η συνεντευξούλα, στον Θοδωρή Δημητρόπουλο, δόθηκε και το μπλογκ ποζάρει στις σελίδες 44-45 . Δες εδώ! Επίσης το αγαπημένο a-mpa (καλύτερο ελληνικό μπλογκ κατ' εμέ) μου ζήτησε βοήθεια στον επανασχεδιασμό, μόχθησα και ιδού το αποτέλεσμα .

300 στην βροχή της Ομόνοιας

Εικόνα
300 άτομα, με τα μπες-βγες, δώσανε το παρών στο χθεσινό κάλεσμα της δραστήριας Κίνησης Πολιτών Κέντρου Αθήνας. Δυστυχώς, ένα τέταρτο πριν, έπιασε καλή βροχή και ίσως επηρέασε την προσέλευση. Κέφι και χαμόγελα υπήρχαν πάντως, κάτι φωτεινό έβλεπα κάτω απ' τις ομπρέλες. Σκοτεινές όμως οι σκέψεις μου, αν υπολογίσεις ότι 300 Αθηναίοι σε ένα δήμο 1.000.000 κατοίκων εκφράσανε την γενικευμένη οργή για το κατάντημα. Να 'ναι πιο συνειδητοποιημένοι όσοι δεν ήρθαν; Κλισέ, αλλά ναι, δεν οδηγεί πουθενά το "τίποτα δεν θα αλλαξει σ' αυτό τον τόπο". Στα στιγμιότυπα της συναυλίας, η αγάπη που 'χαν στα λόγια τους οι τραγουδιστές για το Εθνικό Ωδείο της Πλατείας Βάθη, όλοι υπήρξαν μαθητές του. Ένας ναρκομανής, στον κόσμο του, που ζητούσε τσιγαράκι. Οι πακιστανοί ανάμεσα να πουλάνε ομπρέλες. 2 ώρες υπό βροχή , ωραία τραγούδια και φωνές, χέρια παγωμένα, παπούτσια μουλιασμένα, η παγωνιά αφόρητη... Σιγά-σιγά φύγαμε, μα στο επόμενο, μην κάνεις μόνο κλικ! Κι εγώ που δεν είμαι των

Κάτι ψήνεται, κάτι αλλάζει!

Εικόνα
Πληθώρα τα δημοσιεύματα για το κέντρο της Αθήνας. Φαίνεται να υπάρχει κυβερνητικό ενδιαφέρον για αλλαγή πορείας της περιοχής και τα media έπιασαν το μήνυμα. Ο Υπουργός Πολιτισμού "Αναβάθμιση της Αθήνας, αξιοποίηση των υποδομών του 2004, ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων, τέρμα στο παρεμπόριο των μεταναστών. ΝΕΟ!: Μουσείο Αθηνών στην Ακαδημίας Πλάτανος." Ραδιοφωνική συνέντευξη στον ΣΚΑΪ και πάλι (να 'ναι καλά!) >> Ο Δήμαρχος στη Βουλή "Η πόλη μου είναι φτωχή και με ερείπια!" . >> Προέδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος Βουλής Η υποβάθμιση της Αθήνας σε πραγματικούς αριθμούς >> Τα Νέα: 463 χωματερές ανθρώπων στο κέντρο της Αθήνας Σε παλιές πολυκατοικίες, ξενοδοχεία μέχρι και σε... αυτοκίνητα στεγάζονται οι μετανάστες στους δρόμους γύρω από την Ομόνοια >> Ελευθεροτυπία σήμερα Κέντρο Αθήνας: Γκετοποίηση και εγκατάλειψη Ζητούνται κάτοικοι! >> Μεγάλο μακάρι !

Συναυλία στην Ομόνοια!

Εικόνα
Την τελευταία βδομάδα γέμισαν με την αφίσα οι δύσκολες περιοχές. Σήμερα 27 Ιανουαρίου συναυλία πάνω στην Ομόνοια. Έχω πραγματικά την περιέργεια πόσος κόσμος θα μαζευτεί. Αρκούμαστε να γκρινιάζουμε στα μπλογκ ή δίνουμε το παρών; Είμαστε αδύναμοι να αλλάξουμε τα πράγματα και όλα είναι θέμα δράσεων/αποφάσεων των εκλεγμένων; Οι κάτοικοι και κυρίως οι επιχειρηματίες της γύρω Ομόνοιας που έχουν θιγεί σοβαρά απ' αυτό το κατάντημα θα κινητοποιήσουν κόσμο ή απλώς κολλάνε την αφίσα στη βιτρίνα τους, με την ίδια ελαφρότητα που κάνουμε join στα γκρουπ του facebook; Για να δούμε... Στις 16.00 ! • Έχει καλούς τραγουδιστές παρεμπιπτόντως, κορυφή η Γιώτα Νέγκα!

Τα σουβλάκια της νιότης

Εικόνα
Αυτή η σουβλακερί δεν περίμενα να κλείσει ποτέ! Ιστορική μεν, αλλά εδώ και μια δεκαετία την παρατηρούσα πάντα άδεια. Συναισθηματισμούς δεν έχει η ζωή και προχωρεί, και το κτίριο παραδόθηκε, όπως και τα τριγύρω, στους κινέζους. Βρακιά, κοσμήματα, πήξαμε, δεν θα πουλάνε: θα το ρίξουν στις κουρτίνες που 'ναι η νέα τους αγάπη. Κινέζικες κουρτίνες; Γιατί και οι σουηδικές, κινέζικες δεν είναι; Να προσθέσω επίσης, μια άσχετη πληροφορία μου 'χει κολλήσει σχετικά με τον Αίνο. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, σαν τότε σπουδαστής της απέναντι Δραματικής του Εθνικού Θεάτρου σε συνέντευξη του είχε δηλώσει ότι έτρωγε εδώ μετά τη Σχολή. Γέλασα τότε, μου έκανε αστείο και γλυκό να το κομίζει σαν πράξη αλτερνατιβοαντίστασης ενός 20χρονου Κολλεγιόπαιδου Αθηνών. Μα τι ενοχές Κωνσταντίνε! Που θα πλήθυναν μετά, με τα πάνελ του Πρετεντέρη έμπλεξε, ακόμα χειρότερα τώρα με τον Κιμούλη της Βουκουρεστίου. Αχ τι βαρύ σαν μάθει ότι το κάστρο της νιότης του αλώθηκε απ΄τους κίτρινους καπιταλιστές. Αλλά

Απορίες της Δευτέρας

Εικόνα
Παρακαλώ τα φώτα σας! Αρχές Μεσογείων: τι είναι αυτός ο σωμόν πύργος που δεσπόζει της Ανατολικής Αθήνας; Βίγλα που φυλά τα στενά του Υμηττού; Αν ήταν γκρίζος, και το συννεφάκι λίγο κάτω, δεν θα 'ταν απόλυτα γκοθ σκηνικό; Έτσι κρεμάνε τα βυζιά του σαραντάρη; Μήπως παραείναι ζουμερά και καμπύλα για σόου οφφ στην αφίσα; Άλλες πρωταγωνίστριες γιατί δεν τολμάνε να μας δείχνουν τα βυζιά τους; H 16χρονη Young πάσχει απ' το πρότυπο της σαραντάρας Woman; Γιατί άλλαξε το Ζήνα σε Ζηνοβία η κόρη του Πασχάλη; Της το επέβαλλαν οι ποιοτικοί; Ήθελε να αποστασιοποιηθεί από τη 90s καριέρα (αλησμόνητο ντουέτο " καταπληκτικοί "); Δεν είναι σουρρεάλ οι προφυλακισμένοι αναρχικοί να 'χουν τα επώνυμα του Άδωνη και του Μιχάλη;

Σταθμός Λαρίσης: το επόμενο χοτ!

Εικόνα
Επόμενη στάση Σταθμός Λαρίσης και να που πράγματα, γίνονται πράγματα. Η παραδοσιακά πεταματού περιοχή έγινε πηγή έμπνευσης (εντάξει και κέρδους) εργολάβων και σήκωσαν δύο επιβλητικά νέα κτίρια. Το ένα στο τέλος της Ιουλιανού, φιλοξενεί ολοκαίνουργια Carrefour (σημαντικό που επενδύει εδώ), και το άλλο στην Δομοκού σχεδόν Πλατεία Αττικής, που είναι ακόμα πιο γκράντε αλλά και ανάλαφρο χάρη στην φωτεινή αρχιτεκτονική του (Γ.Παπαμιχαήλ-Μητακίδη & Συνεργάτες) . Τελικά ο Σταθμός Λαρίσης είναι κορυφαίο real estate κελεπούρι, έλα, πάρε-πάρε. Σπιτάκια χαμηλά, σχεδόν ετοιμόρροπα ταμάμ για γκρέμισμα, ολοκαίνουργιος Σιδηροδρομικός Σταθμός οσονούπω με σύνδεση με όλη την Ελλάδα και αθρόα επιβατική κίνηση, σταθμός Μετρό - το Σύνταγμα σε 5 λεπτά, Προαστιακός με άμεση σύνδεση σε Αεροδρόμιο και Πειραιά. Να τ' αφήσω;

Πλατεία Θεάτρου: αλλιώς απ' το '11!

Εικόνα
Παραμένουμε στην ίδια γειτονιά, μικρή κατηφορίτσα στην Πλατεία Θεάτρου. Στο κτίριο της Διπλαρείου Σχολής πρόκειται να στεγαστεί το 2011 η Νομαρχία Αθηνών σύμφωνα με χθεσινές δηλώσεις του επικεφαλής της. Το κτίριο βρίσκεται σε καλή κατάσταση μα ένας χρόνος χρειάζεται για μερεμέτια και διαμόρφωση. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι η επισκεψιμότητα της περιοχής θα ανέβει κατά 800.000 άτομα τον χρόνο! Μιλάμε για νέα δεδομένα, μια ζωντανή γειτονιά με νέα καφέ, καταστήματα εμπορίου και υπηρεσιών. Όχι κάτουρα, όχι πρεζόνια, όχι κουβέρτες στα πεζοδρόμια, κοσμάκης κανονικός ν' ανεβοκατεβαίνει! Είπε κι άλλα πολλά κι ολόσωστα για το γύρω κομμάτι της πόλης που υποφέρει ο κ. Σγουρός σε ραδιοφωνική συνέντευξη του στον ΣΚΑΪ. Μια χαρά τα λέει πάντως κι αν είναι το ΠΑΣΟΚ να καταλήξει σε κομματική υποψηφιότητα ας τον επιλέξει για υποψήφιο Δήμαρχο, είναι κινητικός και έχει εντοπίσει τα προβλήματα στη ρίζα τους. • ΥΓ: η φαντασίωση μου, αν αφορά κανέναν: να πεζοδρομηθεί όλη η πλατεία ως τη Βαρβάκει

Στου Μεϊδάνη στη Σωκράτους

Εικόνα
Λένε οι καλύτερες ταβέρνες βρίσκονται δίπλα στη κεντρική αγορά κάθε πόλης, λαχανικά, κρέατα, ψάρια όλα φρεσκότατα. Ισχύει τρανά στην περίπτωση του "Μεϊδάνη" κάτω απ' τη Βαρβάκειο αγορά. Το φαγητό είναι απλώς εξαιρετικό, ανακηρύσσεται τ' αγαπημένο μου στο πολύ κέντρο. Δοκιμάσαμε χόρτα, καλαμαράκια φρέσκα, χοιρινό λεμονάτο, σπανακόπιτα, όλα νοστιμότατα. Ο χώρος επίσης έχει πειστική ρετρό ατμόσφαιρα, είναι καθαρός και ανακαινισμένος, παλιές φώτο της Αθήνας και διαφημίσεις στους τοίχους μα τα βλέμματα κλέβει η παλιά ταμιακή μηχανή στην είσοδο. Όταν ανοίξει ο καιρός, παράδεισος η σκεπαστή πίσω αυλή με τα καναρίνια, και τώρα με μπουφάν βέβαια κάτι γίνεται. Αδικημένος απ' τη δημοσιότητα (μάλλον δεν έχουν κονδύλι για αποθεωτικά ρίβιου στα περιοδικά), αδικημένος ίσως και από τη γειτονιά ο Μεϊδάνης είναι μια γωνιά αυθεντικής παλιάς Αθήνας στην δύσκολη σήμερα περιοχή. • Μεϊδάνης, Σωκράτους 3 & Ευρυπίδου

Οι Πακιστάνοι νοιάζονται...

Εικόνα
Έκπληξη νααα, στην οδό Αναξαγόρα, στο 13. Το διώροφο αυτό κτίριο ήταν παρατημένο 10 χρόνια, ποιος να ενδιαφερθεί, οι Έλληνες άλλωστε έχουν εγκαταλείψει την περιοχή. Η ζωή δεν ξέρει ρατσισμούς συμπληρώνει πάντα το κενό, και κάποιοι Πακιστανοί ήταν εκεί να το αποδείξουν. Νοιάστηκαν, τρέξανε και μέσα σε ένα μήνα το επισκευάσανε, το βάψανε και το μετέτρεψαν σε ένα πλήρες mall για τους συμπατριώτες τους: δεν έχει μάρμαρο, μα φτηνό πλακάκι, δεν έχει Nikolas Coiffures αλλά επιδέξιους κομμωτές των 5 ευρώ. Ένα ρημάδι έγινε μια ζωντανή γωνιά με το τίποτα! Ούτε να περιμένουν το κράτος, ούτε Επιτροπές Πολιτών, απλή, καθαρή δράση: τσιμέντο, χρώματα, ρολά, σφυριά και να το. Ας τους μιμηθούμε, ναι, στρωνόμαστε στη δουλειά: ας καλύψουμε τα γκράφιτι στην είσοδο της πολυκατοικίας μας. 3€ ρολό, 3€ μπογιά, μισή ώρα δουλειά. Βαριέσαι; Χτύπα έστω στην διαχειρίστρια. Επιτέλους νοιάξου !

Ενώ εμείς...

Εικόνα
Σάββατο πρωί, βόλτα στο Άττικα, πένες τρικολόρε με κοτόπουλο στο Pizza Hut, χαζολόγημα στο φέισμπουκ, συζητήσεις για το βράδυ. Η μέρα μου, η μέρα σας. Ανοίγω τα Νέα και πέφτω στις δύο ανθρώπων που ζούν στο προσπέρασμά μας. Οδός Ξούθου: μόνη στον κόσμο, η Σομαλή Φόρτουν ταΐζει μ' ένα μπισκότο τα δύο της παιδιά και ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή μόνο γι' αυτά. Πλατεία Αμερικής: ο Νίκος , με μόνη πατρίδα την Κυψέλη, πληρώνει το μαύρο του χρώμα που του στερεί τ' αυτονόητα. • Oι Αθηναίοι οσονούπω γινόμαστε περισσότεροι. Το νομοσχέδιο για την παροχή ιθαγένειας και ψήφου στους μετανάστες παίρνει τις επόμενες ημέρες (ίσως και μέσα στη εβδομάδα), το δρόμο προς τη Βουλή. Επιτέλους!

Σουβλατζίδικο μπουζουκλερί

Εικόνα
Σαββατόβραδο στο χαλασμένο πια Γκάζι, κενό βλέμμα και καλυμμένο νυφοπάζαρο τα μπαράκια δεξιά, πιασοκώλικα γκουρμέ της γεύσης δεξιά, μαζική και βαρετή η σούπα. Ρίχνω την ιδέα να πάμε στην Χαμοστέρνας, κορυφαία γειτονιά σουβλατζίδικων. Μπαίνουμε στον 'Κωστή'! Γουώ: το γλέντι άναψε! Στο αυτοσχέδιο πάλκο ένα συνθεσάιζερ και μια φουλ παγιέτα τραγουδίστρια να ερμηνεύει τα άσχετα, από Ραφαέλα Καρρά μέχρι Τερζή Πασχάλη. Οικογένειες, πιο λαϊκές δεν γίνεται, να χορεύουν άτσαλα αλλά με την καρδιά τους. "Αυτό είναι Athensville!" φωνάζουν οι φίλοι μου! Χαζεύαμε άναυδοι με το αυθεντικό του πράγματος, τα πιτόγυρα σχεδόν ανέγγιχτα στην άκρη του τραπεζιού. Αυτά είναι: μίνι μπουζούκια σε τιμή σουβλατζίδικου, 10€ τα σύνολα, και έξοχο κεμπάμπ! Ανεβαίνοντας μετά μια ώρα την Πειραιώς γελούσαμε και χαζεύαμε τις μαυροντυμένες στην τρίχα γκόμενες στημένες στην ουρά της Βίσση. Δεν είναι και σίγουρο ότι θα περάσουν καλύτερα... • Κωστής, Πειραιώς 208, Ταύρος, γλέντι κάθε Σάββατο

Ο ναός του Αγίου Κωνσταντίνου

Εικόνα
Ατμοσφαιρική φωτό απ' τον Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου στον ομώνυμο δρόμο. Ελάχιστοι τον παρατηρούν τα τελευταία χρόνια, οι μόνοι που κοντοστέκονται είναι τέως σοβιέτ μετανάστες κάθε Κυριακή που λένε τα νέα τους φορώντας χοντρά μίζερα μπουφάν. Το Εθνικό Θέατρο απέναντι φρέσκο, ολόφωτο, με Χουβαρδά και λάιφστάιλ και απόλυτο κοντράστ ο επιβλητικός ναός παραμελημένος, ντυμένος σχεδόν 2 δεκαετίες τώρα στις λινάτσες, ίσα-ίσα να ξεπροβάλλει ο ξεθωριασμένος τρούλος. Η ιστορία του μάλιστα βαριά: χτίστηκε την περίοδο 1871-1893 προς τιμήν του νεογέννητου και μελλοντικού βασιλιά Κων/νου του 1ου, την διακόσμηση επιμελήθηκε η μαμά του Όλγα. Αυτό που τον ξεχωρίζει είναι το ιδιαίτερο στυλ, ο Αρχιτέκτονας Καυταντζόγλου δεν ήταν του βυζαντινού και παρουσίασε ένα νέο με βάση το ντόπιο αρχαίο ελληνικό στοιχείο· οι συνάδελφοί του το βρήκαν αποτυχημένο (δηθενιά και ανταγωνισμός του έλληνα αρχιτέκτονα, αξία αναλλοίωτη) . Εγώ προσωπικά βλέπω την πιο όμορφη εκκλησία της Αθήνας, βλέπω το μεγάλο κρίμα: έν

Γάτες της Αθήνας

Εικόνα
Έξι μήνες τώρα, μαζεύτηκαν αρκετές, αξίζουν ένα ποστ. Πρωταγωνίστριες σήμερα ευέλικτες Αθηναίες γάτες που δεν φοβούνται τον φακό!

Αργά-αργά και μιλκσέικ

Εικόνα
1. Κατ' αρχήν η φωτογραφία είναι εξαιρετική, μα τι τέλειο φως! 2. Τον τελευταίο μήνα υπήρξε απολαυστική συντροφιά, άξαφνα η Σταδίου έμοιαζε Ηλυσία Πεδία, η ανηφόρα του τρόλεϊ στο Παγκράτι με Σαν Φραντζίσκο. 3. Λοιπόν, προτεινόμενη γεύση της πόλης για τον Γενάρη: πηχτό-πηχτό Μιλκσέικ McDonalds να μπουκώνει το καλαμάκι. Φράουλα, βανίλια, σοκολάτα: εγκρίνονται. Και μόνο με 1€.

Οι στοιχειωμένες πορσελάνες

Εικόνα
Όσες φορές κι αν περνούσα το 'λεγα το 'κρίμα'! Χρόνια τώρα μαράζωνε στην γωνία Βουλής και Κολοκοτρώνη το μεγαλοπρεπές, σπάνιας ομορφιάς, νεοκλασσικό της φωτογραφίας. Κάποτε φιλοξενούσε κρύσταλλα και πορσελάνες στο κατάστημα "Ermitage", κάπου στα 90s εγκαταλείφθηκε, τα γύρω κτίρια φτιάχτηκαν κι αυτό έστεκε στοιχειωμένο. Η κατάρα όμως λύθηκε! Ο όμιλος Χαραγκιώνη (καλό δείγμα δουλειάς του απέναντι στο H&M/Ferrari κτίριο) προχωρά σε 'ανάπλαση παραδοσιακού εμπορικού συγκροτήματος'! Μια δυναμική απάντηση της Κολοκοτρώνη στην ξανανιωμένη Μητροπόλεως, ένα ενδιαφέρον διδυμάκι που αναδεικνύει τελικά την αρχιτεκτονική ασχήμια της Ερμού. φ1 φ2

Βουλγάρικα γλυκά στη Πλ. Βάθη

Εικόνα
Περαστικός από τις κάτω γειτονιές σταμάτησα σ' αυτό το ζαχαροπλαστείο, βουλγάρικο όπως διαπίστωσα από ένα κρασί στην βιτρίνα. Το ξεχωριστό οι γαρνιτούρες των γλυκών τους με την ανατολικοσοβιετική αφέλεια: χρώματα έντονα, διάκοσμοι φορτωμένοι, γεύσεις διακριτές και συγκεκριμένες: φράουλα, λεμόνι, πορτοκάλι, καραμέλα. Δοκίμασα ένα απολαυστικό ρυζόγαλο τίγκα στο γάλα και όχι τόσο πηχτό όσο το δικό μας, καθώς και μια μηλόπιτα, σαν τεράστιο στρούντελ σε μέγεθος διπλάσιο, σχεδόν 30 πόντους. Παίζει δυνατά: στις βίζιτές μου από 'κει θα παίρνω γλυκά. • Stefi, Σωνιέρου 4, Πλ. Βάθη, 210-5241214

Μακαρονάδα στο Κολωνάκι

Εικόνα
Γνώρισα το Κολωνάκι στα τέλη της δεκαετίας του '50, αρχές '60. Γεννημένος στην Αθήνα, με γονείς Αθηναίους, δούλευα σε οικοδομές, βοηθητικές δουλειές, πήγαινα και νυχτερινό Γυμνάσιο. Πολλές από εκείνες τις πολυκατοικίες που έχουν παλιώσει τώρα, τις ξέρω σαν την τσέπη μου, έχω δουλέψει σ' αυτές, είχα δει τα σχέδια, είχα δει τις εσωτερικές εργασίες. Ξέρω την εσωτερική διαρρύθμιση των διαμερισμάτων, στην οδό Μέρλιν, στην οδό Κανάρη, στην Πατριάρχου Ιωακείμ, ψηλά στην Αμερικής, στην Αναγνωστοπούλου, στη Σουηδίας και άλλες πολλές. Τότε δεν έμεναν μόνο πλούσιοι στην περιοχή, στα ημι-υπόγεια έμεναν οι εξωτερικές υπηρέτριες και οι επιτηδευματίες της περιοχής. Έμεναν πού και πού, πάλι στα υπόγεια, επαρχιώτες φοιτητές, 3-4 σε ένα δωμάτιο με τουαλέτα και ντους... Πάντως υπήρχε μια σαφώς ταξική κοινωνία, φαινόταν από την ένδυση και υπόδηση, ποιοι είχαν το χρήμα και ποιοι βρίσκονταν εκεί για το μεροκάματο.

Τρία για την Αθήνα

Εικόνα
Υπάρχουν άνθρωποι, σαφώς σχετικοί, που τα λένε καλύτερα. Δυο άρθρα του Νίκου Βατόπουλου που ανακάλυψα στο greekarchitects.gr: • Τι είδους πόλη θέλει να είναι η Αθήνα; • Γκάζι: Ο εκλαϊκευμένος εξευγενισμός Επίσης την περασμένη βδομάδα στα "Νέα" από τη Σοφία Ιγνατίδου: • Υπάρχει ζωή στου Ψυρρή; Ανάγνωση υποχρεωτική!

Οι γιορτές που μας άφησαν

Εικόνα
Η Ερμού Ίσως ήταν ιδέα του Δημάρχου να προσθέσει το ορίτζιναλ χρώμα της ανατολίτικης Ιερουσαλήμ στα φετινά Χριστούγεννα. Το πέτυχε! Αυτό που ζήσαμε στην Ερμού, έσπασε κάθε ρεκόρ . Τα 2/3 του δρόμου, με την εμφανή ανοχή του Δήμου, κατειλημμένα από κουρελούδες και κούτες! Η αλήθεια βέβαια ότι όλο αυτό έδινε ένα χρώμα κι επιθυμητότατοι στο μάτι μου αυτοί που πουλούσανε πίνακες, κοσμήματα, παιχνίδια· η καρότσα με σωρό τις κυλότες 3€, απλώς μ' εξόργισε και συνήλθα (ντουζίνα οι τουρίστες κοντοστεκόντουσαν φωτογράφιζαν το απρόσμενο για ευρωπαϊκή πόλη, κλικ και ντρεπόμουν - ακούγομαι Σουσού; μπλογκ είναι, ας λέμε την αλήθεια ).